De afgelopen jaren is er veel kennisuitwisseling geweest tussen landen over de vrijloopstal. Vanuit Kentucky (USA) is vorig jaar onderzoeker Jeffrey Bewley met studenten naar Nederland geweest. Hij gaf aan dat zaagsel nog steeds de beste bedding lijkt te zijn voor de vrijloopbodems in Kentucky, echter de beschikbaarheid van zaagsel en de daardoor stijgende prijzen worden steeds meer een probleem.
In dit artikel leest u meer over de ervaringen in Kentucky. Ook Israeliërs zijn naar Nederland geweest. In Israël staan ontwikkelingen rond het melkveebedrijf Hardoef (zie video) sterk in de belangstelling. Dat bedrijf heeft van het voerpad en de loopgang ook een vrijloopbodem gemaakt. Daardoor is de hele stal dus bedding voor de koeien. Hij gebruikt, evenals Havermans in Nederland, verplaatsbare voerbakken.
Vanuit Duitsland, Slovenië, Oostenrijk, Engeland en Denemarken is de afgelopen jaren regelmatig gevraagd naar ervaringen in Nederland. In Denemarken heeft een melkveehouder vorig jaar een extra stal van circa 200 koeien gebouwd als vrijloopstal. Hij gebruikt leidingen van een oude beregeningsinstallatie voor het beluchten van de houtsnipperbodem.
Vanuit Duitsland komen recentelijk vragen over het gebruik van de dikke fractie van gescheiden mest als bedding. Uit een discussie die per mail daarover wordt gevoerd door een aantal deskundigen blijkt dat Amerikanen aangeven dat het drogestofpercentage laag (ca. 35 procent) is en het materiaal weinig poreus. Composteren in de stal van de gescheiden mest om extra te drogen, lijkt lastig. De gescheiden mest eerst composteren buiten de stal is misschien een optie.
Risico’s voor mastitis zijn onbekend. Onlangs is tijdens het internationale EAAP congres in Frankrijk met onderzoekers uit verschillende landen ook veel belangstelling voor vrijloopstallen getoond, onder meer vanuit Polen. De belangstelling internationaal draait vooral om beter dierenwelzijn en andere mest.
