Bij goed management van een bedding met houtsnippers is het stikstofverlies (N-verlies) in de vrijloopstal lager dan in een gangbare ligboxenstal; 9 procent ten opzichte van 11 procent. Dat blijkt uit het artikel Vrijloopstallen met composterende houtsnipperbedding; Laag stikstofverlies kan in vakblad V-focus.
Maar, als de compostering van houtsnippers niet goed verloopt kan het verlies oplopen tot bijna 40%. Bij het uitrijden van ‘compost’ is er nauwelijks vervluchtiging van N, terwijl dat er wel is bij aanwending van drijfmest op het land. De vrijloopstal biedt veel ruimte voor de dieren en kan, ondanks een groot emitterend oppervlakte, de emissies in bedrijfsverband dus beperken.
In- en output
Gedurende een periode van acht maanden is op twee bedrijven elke drie weken de N-balans opgesteld. De input van N komt via de dieren en het bodemmateriaal. De output is de vastlegging van N in de bodem en de afvoer via melk. Het doel van compostering is dat bacteriën in de bedding tijdens hun groei de N opnemen en daarmee de vervluchtiging uit de stal verlagen.
Bij een hoge C/N verhouding is er voldoende energie voor de bacteriën om de N te binden. De C/N verhouding daalt in de loop van de tijd, doordat houtsnippers afbreken en er steeds meer N via de mest en urine bijkomt. Daardoor stijgt in de loop van de tijd het verlies, maar dit is stuurbaar.
